տռկատ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տ(ը)ռ•կատ
- Արարատյան՝ թույլ, տկար, վատառողջ ◆ Տռկատ մարդ ա (Հակոբ Մանանդյան)
- աղքատ ◆ Թորոսենք տռկատ են (Հակոբ Մանանդյան) (փխբ․)
- ոչ ամուր, խախուտ ◆ Տռկատ գործ ես բռնել (Հակոբ Մանանդյան) (փխբ․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։