տռտնգիպուպուզ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)ռ•տ(ը)ն•գի•պու•պուզ 

  1. Թբիլիսի՝ ցատկռտելով պպզելը
  2. Արարատյան, Ղարաբաղ, Գանձակ՝ (փխբ․) թեթևամիտ, թեթևսոլիկ ◆ Տռտնգիպուպուզ մարդ ա։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. տռտնգիպուպուզ խաղալ - ուրախ-ուրախ ցատկռտել, թռչկոտել
  2. Ղարաբաղ՝ տռտնգիպուպուզ ման գալ - ուրախանալով, վայելելով ◆ Ա՛յ խանըմնե՛... կերի՛, կմեցի՛ք, կարտի տվի՛ք, տրտնգիպուզ ման եկիք, հո՞ւ լիացավ... հո՞ւ ծեզ մին չոր ողորմի տվավ։ (Տմբլաչի Խաչան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։