տրխամաշ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տ(ը)ր•խա•մաշ
- Մեղրի՝ կաշվի կտոր վոր դնում են տրեխի ծակ տեղը՛ անցքը փակելու համար, տղլափ
- Ղարաբաղ՝ հին՝ մաշված տրեխ
- Ղարաբաղ՝ տրխացու կաշի
- (նմն.) երկու-երեք սմ երկարությամբ, սպիտակ ու դառն պտուղ, որ բուսնում է սալորի ու դամբուլի ծառերի վրա՝ սալորի ու դամբուլի ցոգոլ ժամանակ, սալորինը շատ դառն է լինում և չի ուտվում, իսկ դամբուլինը համեմատաբար քաղցր լինելով՝ ուտվում է ◆ Շլորեն տըմբրին լափուճեն մեծերը ղարաբաղցիք ասըմ ըն նաև տրխամաշ։
- Ղարաբաղ, Գորիս՝ թերաճած հատիկներով կանաչ լոբի
- Ղարաբաղ՝ շատ սև գույնի (դեմքի՝ մարմնի մաշկի մասին) ◆ Հովա ասմ, թա օզած ախճիգյը սիպտակ ա՝ մին տրխամաշ։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Ղարաբաղ՝ տրխամաշ դառնալ
- չափազանց սևանալ
- շատ բարակել՝ նիհարել
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։