տփըքշերե

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տ(ը)•փը•ք(ը)•շե•րե 

  1. Ղարաբաղ՝ խլուրդ ◆ Կալը մննող տըփըքշերեն յըբաթակը պիտի յոր օնե։ Առած
  2. կարճատեսակ ◆ Մին տփըքշերե ախճիգ օնե։
  3. գիշերային միջատ
  4. փոքր վայրի կենդանի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։