Jump to content

ցածրադիր ճահիճ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [t͡sʰɑt͡sɾɑdiɾ t͡ʃɑˈhit͡ʃ]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (ջրբերկ․) ցածրադիր ճահիճ, որի սահմաններում աճած բուսականությունը գերազանցապես ստանում է միներալային (հանքային) սնում, այսինքն բույսերի արմատները խրվում են արմատական ապարների մեջ


Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։