ցելթուքս

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [t͡sʰɛlˈtʰukʰs]

վանկեր՝ ցեթ•լու•ք(ը)ս 

  1. Արարատյան՝ նույնն է ցալքուն ◆ Արտասուքս քարափից թափվող աղբյուրի ցելթուքսի նման երեսա ողողում էր։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. քթի ցելթուկ, խլինքի շիթ՝ ցայտ ◆ Փռշտալիս քթի ցելթուկը ինչ տեղ ասես հասնում էր՝ երես, բերան։ (Խաչատուր Աբովյան)
  2. ցելթուքս տալ, ցայթել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։