ցխալ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰχɑl]
վանկեր՝ ց(ը)•խալ
- Մուշ՝ ցատել, ժայթաքել ◆ Քեռին աջղեց, մեկ գոմբ զարկեց. փախավ, ոտն առավ քար, կրակ ցխաց ոտի մոտեն։ Սասնա ծռեր
- սփռվել, տարածվել ◆ Լույսը եռման կաթի պես երեսիս ցխաց: Խաչիկ Դաշտենց
- Սասուն՝ (փխբ․) իրարից բաժանվել, հեռանալ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։