ցխրել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ց(ը)խ•րել 

  1. ծխլվել, ջարդոտել ◆ Ձուն ձեռքիցս ընկավ ցխրվեց: (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Այդ բարձրությունից որ մարդ վեր ընկի՝ կցխրի, սաղ տեղն ականջը կմնա։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։