ցկըտել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ցը•կը•տել 

  1. Ղարաբաղ՝ հանկարծակի՝ ինքնիրեն կոտրվել ◆ Մեհետ վար թխեց, ցկատեն կռտոցը ցկըտեց: Ծառեց ճողնը մաչան ծկթալ ա։
  2. Մեղրի՝ մեկ հարվածով կտրել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։