փայտառատ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. փայտով առատ, առատ փայտ ունեցող ◆ Խոյթը անտառավետ էր, փայտառատ։ Մեր Թալինը անտառ չունի, անփայտ է։ Սերո Խանզադյան


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։