փիցուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pʰiˈt͡sʰuk]
վանկեր՝ փի•ցուկ
- Մուշ՝ մեռած
- սատկած ◆ Ա՜խ․․․ իմ փիցուկ էծնյընկավ միտքս։ Բնս,
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- փիցուկ էշ կը քաշե, որ զնալն հանե, նույնն է սատկած էշի է ման գալի՝ նալերը հանե
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։