փլունկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ փ(ը)•լունկ 

  1. Մուշ՝ մեկ ծայրը տափակ ու սուր փայտ, որով գետնից արմտիք են հանում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։