փոխըտուրս

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ փո•խը•տուրս 

  1. Ղարաբաղ՝ մի բան մեկ այլ բանի հետ փոխանակելը, փոխանակություն ◆ Դիփ փոխուտուրսի բան է։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. փոխուտուրս՝ փոխուդուս անել, հավասար արժեքով մի բան փոխանակել ◆ Արի տներս փոխուդուս անենք։ Ամ․ ◆ Գևորգն ու Պետրոսը հիգանչքները փոխուդուս արին։ Ամ․ ◆ Եկ իրաի հետ փոխստուր անենք, ես մատիտ կտամ, դու գրիչ։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
  2. մեկին մի բան փո տալ՝ վերցնել
  3. (փխբ․) բարեկամական՝ մտերմական կապեր հաստատել ◆ Մունք քյասիբ խալխ ըիք, հարուստ մարթու նհետ կարալ չընք փոխտորս անինքյ, քոը ճպատըտ քու քոլատ կտրե։ ՀԺհք