քաջք
Jump to navigation
Jump to search
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [kʰɑd͡ʒkʰ]
վանկեր՝ քաջք
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
- բարի կամ չար առասպելական ոգի
- դև
- շատ ուժեղ, վիթխարի ուժի տեր մարդ (փխբ․)
- այլանդակ մարդ (արտաքնապես կամ հոգեպես ու բարոյապես) (փխբ․)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
դև, այս (սնոտ․), սատանա, չարք (հնց․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
քաջքով բռնվել – մոլեգնել, կատաղել, դիվոտել, խելագարվել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։