քեպէ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քե•պէ 

  1. երևակայական վնասակար ոգի, որ մանր երեխաներին սպանում է, մանր անասունները, դեռ խոտի համը չառած, մահացնում է, ծառերը բերքից կտրում է

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։