քթտոց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քըթ•տոց 

  1. ձիու քիթը կապելու սարք ◆ Ձիու համար նոր քթտոց գնիր, կորցրել է։
  2. քը’թ ձայն, որ լսվում է մի ծանր փոքր բան գետնին ընկնելիս ◆ Մի քթտոց լսեցի, տեսե′ք, ին՞չ ընկավ վար.- Մի քար է։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։