Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քիփ

Մակու՝ իրար շատ մոտ, անմիջապես կողքին, կից ◆ Եկավ կողքիս քիփ նստեց։ Աթոռներն ինչո՞ւ այդպես քիփ եք շարել, նստել չի լինի։
սեղմ մարմինը գրկող, ամփոփ լայն, արձակ ◆ Կոշիկներս ոտքիս քիփ են։ Կանայք այնպես էին հագնվում, որ շորը քիփ նստի վրանները։
ձիգ, պինդ, հուպ տված ◆ Բեռը քիփ կապիր, որ չխլխկա։
ուղիղ, հենց ◆ «Նա կանգնած է Մեծամորի քիփ դիմաց։»
(մրմն․) թափի նպատակով կիրառվող նախապատրաստական գործողություն է, որը կատարվում է մարմնի կիսածալումով

Աղբյուրներ[խմբագրել]

Կ․ Կ․ Բաբայան, Մարմնամարզական տերմինների տեղեկատու բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1985 — 184 էջ։
Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։

Թարգմանություն