քռէճ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ք(ը)•ռէջ 

  1. քարի մանրուք, խիճ ◆ Ամբողջ տափը ծածկված է քռէճներով: Արտը քռէնից մաքրիր, բերքը կկրկնապատկվի։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։