քրէհտար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ք(ը)•րէհ•տար 

  1. այն մարդը, որ ձի՝ սայլ ունի, որը քրէհով է տալիս ◆ Քրէհտարը երբ ձին էր տալիս մեկին, ինքն էլ սովորաբար նրան ուղեկցում էր։ Իմ քրէհտարս փորձված մարդ էր, խորհուրդ տվեց այս գյուղում իջևանալ։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։