Jump to content

քրէհտար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ք(ը)•րէհ•տար 

  1. այն մարդը, որ ձի՝ սայլ ունի, որը քրէհով է տալիս ◆ Քրէհտարը երբ ձին էր տալիս մեկին, ինքն էլ սովորաբար նրան ուղեկցում էր։ Իմ քրէհտարս փորձված մարդ էր, խորհուրդ տվեց այս գյուղում իջևանալ։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։