քօք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քօք 

  1. արմատ ◆ Ծառի քոք: Քո քոքը կտրի։
  2. լարված, քօքված
  3. սարքին-կարգին, լավ տրամադրված

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։