օլան
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ɔˈlɑn]
վանկեր՝ օ•լան
- մարդ, արարած ◆ Կընիգ օլան օր կա, ջըրի ծամոն է, օր կըբանա մարթու բեղեր, էլ կըփըրփնա։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։