օձիքը բաց թողնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. ազատ թողնել ◆ Միգուցե հերիք է, որ մարդու օձիքը բաց թողնեն, ու նա իրոք իր գլխի տերը դառնա։ «Հայաստանի Հանրապետություն» ◆ Ծերուկը կրկնակոխ հետևում էր իրեն ու բնավ միտք չուներ իր օձիքը բաց թողնելու: Պերճ Զեյթունցյան ◆ Մեր դեսպանը խոսած էր Հելլեն դեսպանին. անկե վերջ մեր օձիքը ձգեցին: ԱրչՇ
  2. հոնգիստ թողնել, հանգիստ տալ ◆ Տարիքս բավանականաչափ ծանրացել, բայց պոեզիան օձիքս բաց չի թողում: Համո Սահյան ◆ - Ամուսնանալեն վե՞րջն ալ զիս չարչարել կ'ուզե։ Ինչո՞ւ չի գեր օձիգս, ի՞նչ կ'ուզե ինձմե, ի՞նչ։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Թյուրքերը այնպես հեշտությամբ ծերունու օձիքը ձեռքեն բաց չէին թողնելու, պետք է նրան չարաչարեին։ (Րաֆֆի) ◆ Մահը կը հոգներ իր իսկ սպանդեն ու կը ձգեն օձիքը աստծու ծառաներուն: Հակոբ Օշական ◆ - Տո գի՛տում եմ, գի՛տում եմ, քյուրդի լակոտ...ըհը 5 մանեթը յախեն բաց թող: Վրթանես Փափազյան
  3. ձեռք քաշել ◆ Վանիկիկը որախ կլիներ, որ նա մի լավ բամփեր իր գլխին ու օձիքը բաց թողեր: (Անահիտ Սահինյան) ◆ Մահեն վերջն իսկ Եղիշեն Վասակին օձիքը չի ձգեր: ՀրԱրմ ◆ - Օձիքդ չեմ ձգեր մինչև որ դրամս չառնեմ։ Երվանդ Օտյան {{օրն- Ձգեցիճ-ձգեցի, բայց այդ պատվական մարդը, այդ Աշուղյան, օձիքս չձգեց:|ԳՄ}}

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։