օճախը իյնալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. ա/մ (ժղ․) խնդրանքով մեկին դիմել, մեկին ապավինել ◆ - Հանըմին ոտքերը ինկավ, լացավ, պաղատեցավ, «օճախդ ինկա» ըսավ... Դուն գիտես, երբ թուրքի մը օճաղընա տյուշտյում [դյուշդյում] ըսես, կը կակուղնա։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ - Ներեցք՞ք, դիտմամբ չըրի... ներեցե՜ք, օճախդ եմ ինկեր: Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ - Օճանիդ ինկա, սուտ խոսեցա, ձի չունիմ ըսի։ Աշոտ Հովհաննիսյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։