օպտիկական խտություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɔptikɑkɑn χtutʰˈjun]

Գոյական

  1. (ֆիզ․) սպեկտրաչափության մեջ նյութի շերտի անլուսանցիկության չափ (D), բնութագրում է օպտիկական ճառագայթման թուլացումը տարբեր նյութերի շերտերում


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ի․Հ․ Բատիկյան, Անգլերեն-ռուսերեն-հայերեն կենսաբանական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ Գիտություն հրատարակչություն», 2011 — 1020 էջ, ISBN 9785808008885։