ֆուխարություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ֆու•խա•րութ•յուն 

  1. Կարին, Շիրակ՝ աղքատություն ◆ Լաո, վաղ իս կմեռնիմ, ֆուխարութենի մեջ ընկար, էլ մարդ զքու ձեռք բերեց։ Հժհք ◆ Իրենց ֆուխարության ժամանակը մեկ բոլ եզմ ունեին։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։