գերեզման

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡɛɾɛzˈmɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գե•րեզ•ման 

Ստուգաբանություն

Թերևս փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. ավեստերեն garō dəmāna «գովեստի տուն» (այսինքն՝ «արքայություն»), միջին պարսկերեն garōtmān, պարսկերեն garizmān, garazmān «երկինք»։

Գոյական

1. գետնի մեջ փորված փոս՝ մեռելը թաղելու համար
2. այն տեղը, ուր թաղված է մեռելը, շիրիմ
3. (փխբ․) կորստի՝ մեծ աղետի վայր
4. (փխբ․) մահ
5. (փխբ․) մռայլ՝ տխուր վայր
6. գերեզմանոց

Հոմանիշներ =

1. գերեզմանափոս, շիրմափոս, գերեզմանահոր, գեհ (հնց․), գուբ (գվռ․)
2. շիրիմ, դամբան, տապան, դամբարան, հանգստարան, ամենաբանտ, դագաղ
3. գոռ(եր), գյոռ (ժղ․)
4. տե՛ս գերեզմանատուն
5. տե՛ս մահ

Արտահայտություններ

1. գերեզման գնալ - մեռնել
2. գերեզման դառնալ
   1. ամայանալ
   2. ճնշող լռություն տիրել
   3. մռայլ՝ անհրապույր՝ տանջալից դառնալ
3. գերեզման դնել
   1. թաղել
   2. սպանել, մեռցնել
   3. ոչնչացնել
4. գերեզման ընկնել՝ մտնել - մեռնել
5. գերեզման իջեցնել
   1. թաղել
   2. մեռցնել
6. գերեզման տանել
   1. մեռցնել
   2. մինչև մահ չասել, չարտահայտել, չհայտնել
7. գերեզմանը փորել մեկին - չարիք, կործանում պատրաստել
8. գերեզման ուղարկել
   1. հուղարկավորել, թաղել,
   2. մեռցնել, ոչնչացնել
9. գերեզմանի դուռը հասնել
   1. մահամերձ լինել, մահվան մոտենալ
   2. չափազանց տանջանքներ կրել, տանջահար լինել, տառապել
10. գերեզմանի վերածել - ավերել, ավերակ դարձնել կործանել
11. գերեզմանին սառը ջուր ածել - մոռացության մատնել
12. գերեզմանից քաշած - ծայրահեղորոն հյուծված, կմախք դարձած

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ grave, tomb, mold, cell, mould, ossuary գերմաներեն՝ grab դանիերեն՝ grav թուրքերեն՝ mezar իսպաներեն՝ grave իտալերեն՝ grave հոլանդերեն՝ graf հունարեն՝ τάφος շվեդերեն՝ grav պորտուգալերեն՝ grave ռուսերեն՝ могила (ru) ‎(mogila), могильная яма (ru) ‎(mogilʹnaja jama), гробница (ru) ‎(grobnica), склеп (ru) ‎(sklep), могила (ru) ‎(mogila), xолм (ru) ‎(xolm), насыпь (ru) ‎(nasypʹ), кладбище (ru) ‎(kladbišče) վրացերեն՝ მძიმე ֆրանսերեն՝ grave

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։