թուփ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰupʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թուփ

վանկեր՝ թուփ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *tu-pho-` *tu- «ուռչել» արմատից. հմմտ. (*tu-bh, *tu-ph>) հին անգլերեն dūf «սաղարթ, տերևափունջ», dufel «թուփ»։

Գոյական

1. (բսբ․) բազմամյա ծառաթփային կենսաձև, որն ի տարբերություն ծառերի, տալիս է առավել հզոր կողմնային ճյուղեր (առանցքներ, անմիջապես հողի մակերեսից)։ ◆ Սա մի բուրալի շուշան էր, որ դուրս է գալիս հաճախ մի հասարակ մացառի, մի փոքրիկ թփի տակ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Նա գտավ յուր սիրուհիին վարդենիների թփի տակ։ (Րաֆֆի)
2. առհասարակ` հիմքից աճող և փունջ կազմոց ցեղուններով բույս։ ◆ Ձյունաթույր բամբակի թփերով պճնվել է Հայաստան։ (Հակոբ Հակոբյան) ◆ Ցնցվում են մազերը, ինչպես տատասկի թուփը: (Ակսել Բակունց)
3. փոքր` կարճահասակ ծառ։ ◆ Ներսես Բեյն իր սեփական ձեռքով վարունգի թփերի մեջ փտրում էր երկու-երեք վարունգ։ (Ակսել Բակունց)
4. (ժղ․) մի շարք բանջարաբոստանային բույսերի վերգենտյա մասը` ցողուններով ու տերևներով։
5. (ժղ․) նոր տնկած` նոր աճող բույս։ ◆ Եվ երևացին մուգ-կանաչ դաղձի առաջին թփերը: (Ակսել Բակունց)
6. (ժղ․) խաղողի տերև, որն գործածում են դոլմա փաթաթելու համար։ ◆ Խաղողը կաճի ու կշողա, խաղողի թուփն էլ կչորանա, բայց տակից նորն է ծլում։ (Վահան Թոթովենց) ◆ Խաղողի թփով տոլմա են փաթաթում։ ◆ Կաղամբի թուփը շատ լավ անասնակեր է։ ◆ Մատղաշ բազուկի թուփը բրդում են սպասի մեջ։
7. տե՛ս սնդրուկ։

Հոմանիշներ

1. թփաբույս, թփատեսակ, տունկ, մացառ (փշոտ), ծազկաթուփ (ծաղկի), վարդաթուփ (վարդի) (հիմքից աճող և փունջ կազմոց ցեղուններով բույս)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
գաճաճ մրգատու ծառ թավաթուփ թանձրաթուփ վարդաթուփ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ spittle գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ куст (ru) ‎(kust), кустарник (ru) ‎(kustarnik), стланик (ru) ‎(stlanik), лист (ru) ‎(list), виноградный лист (ru) ‎(vinogradnyj list) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ buisson, arbrisseau

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։
• Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։
• Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։