ոստ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɔst]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ոստ

վանկեր՝ ոստ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *ozdo-s- «ճյուղ, ոստ» նախաձևից. հմմտ. հունարեն όζος, գոթերեն asts «ճյուղ», հին անգլերեն ōst «ոստ, ելունդ»։

Գոյական

1. (բսբ․) ծառի բնից աճած խոշոր կողային ճյուղ, որը կրում է ընձյուղներ, տերևներ, ծաղիկներ, պտուղներ, ծառի՝ թփի բարակ ճյուղ, շիվ
2. ճյուղը կտրելուց հետո բնի վրա մնացած՝ դուրս ցցված մասը
3. ծառի ճյուղի արմատը փայտանյութի (տախտակի, չորսուի և այլն) մեջ, կոստղ
4. իլիկի վրա փաթաթված թելը

Հոմանիշներ

1. ճյուղ, շիվ, ուղեշ, շառավիղ, ստեղ (հնց․), մորճ, խիլթ (գվռ․)
2. կոստղ, ոստղ
3. տե՛ս թուփ
4. մասուրա

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ twig, bough գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ветвь (ru) ‎(vetvʹ), ветка (ru) ‎(vetka), лоза (ru) ‎(loza), сук (ru) ‎(suk), сучок (ru) ‎(sučok), побег (ru) ‎(pobeg) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։
• Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։