ակորդի դրություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑkɔɾdi dɾutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (երաժշտ․) ակորդի այն հատկանիշը, որը բնորոշվում է նրա հիմքի ձայնով
  2. տե՛ս ակորդի դասավորություն


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։