երկար քնի մեջ ընկնել՝ ընկած լինել, ◆ Արջաքուն մտած կայմակամից [«գավառապետից»] ստացվեց անհրաժեշտ թույլատվությունը։ Ֆրանց Վերֆել◆ - Դե հա՜ վերեք... Տղամարդն էլ էդքա քնի՞: Հրես ձմեռը էնքան արջաքուն տա՜ք: (Ակսել Բակունց)◆ Նա մեծագույն ճիգով մի կերպ դուրս էր գալիս արջային քնից...փորձ էր անում մխրճվում երկրի կյանքի մեջ։ Պերճ Զեյթունցյան
շրջապատից կտրվել, մեկուսանալ ◆ Այժմ նրան ոչինչ չի հետաքրքրում. նորից արջաքուն է մտել:
