Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

(ֆզլգ․) գլխուղեղի մեծ կիսագնդերի կեղևի կենսաէլեկտրական պոտենցիալների ռիթմ, որը բնորոշվում է 15-35 տատանում/վրկ հաճախականության և համեմատաբար ցածր (10-30 մկՎ) տատանասահմանով։ Ավելի բնորոշ է ճակատային բլթերին, սակայն նկատվում է նաև կեղևի մյուս դաշտերում։ Լավ արտահայտված է երեխաների մոտ։ Արդյունք է գլխուղեղի կեղևի ակտիվության բարձրացման։ Այս կամ այն գրգռիչ ազդեցության պարագայում ալֆա ռիթմը (տե՛ս ալֆա-ռիթմ) (8-12 տատանում/վրկ) անմիջապես փոխարինում է բետա-ռիթմով (ակտիվացման ռեակցիա)։

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ beta-rhythm ռուսերեն՝ бета-ритм (ru) ‎(beta-ritm)

Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։