((հզվդ․)՝ կառքին փարվել, (արևմտհ․)՝ կառքին լծվիլ) կապվել-ենթարկվել, հլու-հնազանդ ծառայել ◆ Լծվեց ուրացողների կառքին և մեզնից էլ առաջ մեկնեց Արգենտինա։ Գազազյան ◆ Ես «Խորհրդային Հայաստանի լավագույն արձակագիրն» էի․․․ հայ խորհրդային գրականության կառքին լծված քեղաձի։ (Ակսել Բակունց)◆ Լիբանանահայության բացարձակ մեծամասնությունը «շամունականության» կառքին չէ լծված երբեք և չի կրնար լծվիլ։ «Զարթոնք»◆ Մինչ ինքն է ճշմարիտ մոլորյալը․․․ լծված ըլլալով անոնց ջախջախ կառքին։ «Զարթոնք»◆ Այդ ճանապարհն իմպերիալիստների և նրանց արյունոտ կառքին փարված ազգային բուրժուազիայի լուծը թոթափելու ճանապարհն է։ (Աթաբեկ Խնկոյան)
