սրտային ամբավարարություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [sɾtɑjin ɑmbɑvɑɾɑɾutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) սրտամկանի կծկելիության թուլացում նրա գերհոգնածության (սրտի արատներ, գերճնշում), արյունամատակարարման խանգարման (ինֆարկտ) և այլնի պարագայում, երբ նկատվում է արյան կանգ թոքերում և արյան շրջանառության մեծ շրջանում, շնչահեղձություն, այտուցներ, լյարդի մեծացում

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։