քանդել, քարուքանդ անել, քանդվել, քարուքանդ լինել ◆ Զորքով գալիս է, որ քեզ սպանի տուն ու տեղդ քանդի, տակն ու վրա անի։ Հովհաննես Թումանյան◆ Ինչ է, որպեսզի քիչ մը փառավորվես, նորեն աշխարհն տակն ու վրա ընե՞լ կ՛ուզես։ ◆ Այս միջոցիս տեղի ունեցավ դեպք մը, որ տակնուվրա դարձուց ժողովը և ռազմադաշտի մը վերածեց զայն։ Երվանդ Օտյան◆ Գիշերվա մի ժամանակ տունը հանկարծ դղրդում է, կարծես քանդվում ու տակն ու վրա է լինում։ Հովհաննես Թումանյան
խառնել, խառնշտել ◆ Սենյակ մտավ, ինչ ձեռքն ընկավ, դես-դեն շպրտեց, տունը տակնուվրա արեց։ ◆ Մին այս մյուսը այն փաշային վրա կը կթռնի և անխղճորեն ազգը տակն ու վրա կ՛ընեն։ ◆ Ամբողջ Ալեքսանդրիա տակն ու վրա դարձուցի «Ազատ խոսք»ով։ Երվանդ Օտյան◆ Էս դղրդոցից ամպերը ժաժ են գալի, տակն ու վրա են լինում։ Հովհաննես Թումանյան
(արևմտհ․) քրքրել-փնտրել ◆ -Մատյաներնն էն էին, որքան տարի տեսանք, տակն ու վրա արիք-չըկա։ Հովհաննես Թումանյան◆ Աղավնոցը քանդում են, տակն ու վրա են անում, ոչ մոխրոտը կա, ոչ ուրիշ օքմին։
հուզել, ցնցել, հուզվել, բարկանալ ◆ Էդիտի վերաբերմունքն ինձ տակնուվրա էր արել․ ես ջերմ ընդունելության էի սպասում։ Շառլ Ազնավուր◆ Թագավորն էստեղ ավելի տակն ու վրա է լինում ու վարպետի վրա գոռում է։ Հովհաննես Թումանյան
