արդարացված
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾdɑɾɑt͡sʰˈvɑt͡s]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (իրավգ․) քրեական դատավարության սուբյեկտ՝ այն անձը, որի նկատմամբ կայացվել է արդարացման դատավճիռ, կամ որի նկատմամբ քրեական հետապնդումը դադարեցվել է անմեղության հիմքով
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։