երկար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾˈkɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
Արտասանություն
[խմբագրել]վանկեր՝ եր•կար
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բնիկ հնդեվրոպական՝ *duā-ro-` *deu- (*duā-, *dū-) «հեռանալ, հեռու, երկար ժամանակ» արմատից․ հմմտ․ հին հնդկերեն dū-ra «հեռավոր, հեռու», հունարեն δηρον` «երկար, երկար ժամանակ», այլև հայերեն երկայն, տևել։
Ածական
- մեծ երկարություն ունեցող, երկար գիծ, տարածություն
- միջին, սովորական չափից ավելի երկարություն ունեցող, երկար ջրջազգեստ, ճիտք, թևք
- երկարությամբ հարկ եղածից ավելի, անհրաժեշտ չափից ավելի երկարություն ունեցող, ◆ Վերարկուն իր համար երկար էր։
- ոչ կարճ, մինչև թաթերը, թաթերի մոտ իջնող կամ մինչև ծնկները, ազդրերը բարձրացող, հասնող ◆ երկար տաբատ հագնելը մեր բոլորի երազն էր այն օրերուն։ (Գեղամ Սևան), ◆ երկար չուլքի
- տևական, մեծ ժամանակ ընգրկող, տևող, երկարատև, ◆ երկար զրույց
- երկարաձիգ, ծավալուն, ընդարձակ ◆ երկար ճառ, ելույթ, հոդված
- հեռու, հեռավոր, հեռու տարածվող ◆ երկար ճանապարհ
- արտասանությամբ տևական, տևականորեն արտասանվող ◆ երկար ձայնավոր (լեզվբ․)
- (լեզվբ․) ամանակի տեսակ, որի նշանն է [՜]. արդի երկարացման (բացականչական) նշանը
- առոգանության նշան. հայերենում ալիքաձև գծիկ (՜)
Բացատրություն
- (տնտգ․) բորսայական առևտրի մասնակից, որը կանխատեսում է գների բարձրացում
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]- երկար ալիք - 150 մետրից ավելի երկարություն ունեցող ռադիոալիք (ֆիզ.)
- երկար-բարակ
- երկար էշ - պատանեկան խաղ, որի ժամանակ մի քանի խաղացողներ իրար հետևից կռանում են, իսկ մյուսները հեռվից ոստյուն գործելով ցատկում են նրանց վրա
- երկար ընել - երկարացնել Կաղապար:արհմտհ
- երկար կապել - երկարացնել, ձգձգել (խոսքը)
- երկար պատմություն - տևական ու շատ գլխացավանք պատճառող գործ, զբաղմունք
- երկար տարիներ - շատ տարիներ (դարեր), մեծ ժամանակամիջոց
- երկար ու ձիգ - տևական երկարաձիգ
- երկար ու մեկ - տե´ս երկարումեկ
- երկար ու մին -տե´ս երկարումեկ
- երկար լեզու
- երկար կյանք
- երկար-բարակ խոսել
- երկար ապրել
- երկար պատվիրել
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
- Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։