թակարդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɑˈkɑɾd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թա•կարդ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *tag- «շոշափել, բռնել» արմատից՝ -արդ ածանցով. հմմտ. հունարեն τεταγων՝ «բռնող», լատիներեն tangō «շոշափել, դիպչել, բռնել, խփել»։
Գոյական
- ցանցաձև կամ վանդակաձև սարած, կենդանիներ որսալու համար, վարմ, որոգայթ, թալակ
- խորամանկ արարք, միջոց մեկին փորձանքի մեջ գցելու համար, խորամանկությամբ նյութված դավ
- անելնելի վիճակ, դրություն (փխբ․)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- (նորբ․) վարմ, ծուղակ, որսածուղակ, որոգայթ, կափուլ, ակնատ, գելարանակ (զսպանակավոր), դարան, ձարացանց, երագազ, ճիճեղ, ուռյակ, թալակ, խաղբ, պաժիտ (միայն թռչունի), աղվեսաթակարդ, (գվռ․)՝ տարտաժ, տափիչք, տոմիկ, կռտափ
- տե՛ս որոգայթ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- թակարդ լարել
- թակարդ դնել
- դավ նյութել
- թակարդի կամ թակարդի մեջ գցել, ձգել - փորձանքի ենթարկել, իր նյութած չարիքին ենթարկել
- թակարդը զարկել - լարված թակարդը բացվել, որսը բռնելու համար
- թակարդ(ն) կամ թակարդի մեջ ընկնել - դավի, նենգության զոհ դառնալ
- թակարդն ըյնալ - նույնն է՝ թակարդն ընկնել (արևմտհ․)
- թակարդից ազատվել, դուրս գալ, պրծնել - փորձանքից, դավից ազատվել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։