լոկ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [lɔk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լոկ

վանկեր՝ լոկ 

լոկ1

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *logo-՝ *lēg- «թույլ, մեղկ» («ազատ թողնել, արձակել» իմաստից). հմմտ. հունարեն ληγω՝ «դադարեցնել», λαγασσαι՝ «բաց թողնել» (ըստ Հեսիք.), լատիներեն laxus «արձակ, ընդարձակ», միջին նոր գերմաներեն lak «թույլ, արձակ» և այլն։

Ածական

1. սոսկ, միայն, միակ ◆ Լոկ համբուրիկ ուզեցի քաղել այտեդ։ Պետրոս Դուրյան ◆ Ինձ կսիրի, կպատկանի լոկ ինձ։ (Նաիրի Զարյան) ◆ Բառերդ լոկ շուտով պիտի դրմանեն վերքը սրտիս։ (Միսաք Մեծարենց) ◆ Պիտի լոկ արագեցնեն մահն իրենց։ Եղիշե Չարենց
2. սովորական, հասարակ ◆ Բայց հավատալն է կարևոր լոկ տեսնելուց։ (Նաիրի Զարյան) ◆ Ձեր տեղը թող թող մոխիր մնա և լոկ անուն։ (Նաիրի Զարյան) ◆ Խոսքդ չէր լոկ խոսք, այլ պատգամ հողր։ ◆ Ես ուզեցի լոկ ու մինակ սրտակիչ ջինջ վտակին հետ։ Պետրոս Դուրյան

Մակբայ

1. սոսկապես, միայն

հայերեն՝ գո

1. Ղարաբաղ՝ Լորտու ◆ Լոկին նաղրը վեր պիրել
2. Ղարաբաղ՝ Սկսել երկար բարակ , ձանձրալի խոսել, նյութին չվերաբերվող բաներ պատմել։ ◆ Վար մի պան ըս ասում, լոկին նաղլը վոր ա պիրում
3. Վան՝ Կավե մեծ կարաս` գինու և թթվի համար

Հոմանիշներ

1. սոսկ, միմիայն, միայն, միակ, գեթ, զուտ (խսկց․), զըռ (գվռ.)
2. տե´ս հասարակ, սովորական

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ only, but, one գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ только (ru) ‎(tolʹko), лишь (ru) ‎(lišʹ), один (ru) ‎(odin) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

լոկ2

Գոյական

1. թանի երեսի անհյութ ջուրը (գվռ․)

Ածական

1. մերկ

Հոմանիշներ

1. տե´ս մերկ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

լոկ3

Գոյական

1. տե´ս լորտնուկ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։