Jump to content

խռուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

խռուկ 1

[խմբագրել]

վանկեր՝ խ(ը)•ռուկ 

  1. Ղարաբաղ, Վան՝ կոկորդի մանկական հիվանդություն, որ դժվարացնում է շնչառությունը և խեղդում հիվանդին

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. Խռուկ ընկնել, Խռուկով հիվանդանալ ◆ Ըրախան խռուկ ա ընգել։

Հայերեն բարբառային բառ

խռուկ 2

[խմբագրել]

վանկեր՝ խ(ը)•ռուկ 

  1. Բալու՝ կծու համով վայրի բանջար, որ խաշելով ուտում են

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։