Jump to content

կամակից

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•մա•կից 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. մեկի հետ նույն կամքը՝ ցանկությունը՝ հայացքները ունեցող, համակամ ◆ Այդ երկու անձինք արդեն իրանք կամակից և սրտակից էին։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. համակամ, համամիտ, համախոհ, գաղափարակից, սրտակից, միակամ, միաբան, կամակիր, նույնախոհ ◆ Նա փափագում էր, որ որդին ոչ միայն յուր կամակիցը լիներ, այլև յուր գործակիցը լիներ։ (Րաֆֆի)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]