կայան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɑˈjɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•յան 

Ստուգաբանություն

< լատ. statio

Գոյական

1. կանգ առնելու տեղ, հանգրվան
2. բնակվելու՝ մնալու տեղ, օթևան
3. հատուկ նշանակության մի շարք գիտահետազոտական, տեխնիկական և այլ աշխատանքներ կատարող հիմնարկություն։ 0դերեվութաբանական կայան
   1. որոշակի գիտահետազոտական, տեխնիկական և այլ աշխատանքներ կատարող հիմնարկ, հաստատություն, հատուկ մասնագիտական գիտական համալիր, ինչպես նաև որոշակի նպատակի ծառայող բարդ տեխնիկական համալիր
   2. կանգնելու, կանգառելու տեղ
4. (ճրտրպ․) (շին․) ֆունկցիոնալ նպատակով նախագծված և կառուցված շենք, շենքերի համալիր

Հոմանիշներ

1. օթևան, ապաստարան, իջևան, իջևանատեղ
2. հանգրվան, կայարան, կանգառ, կանգ, տեղ, դադարք

Արտահայտություններ

1. գաղտնալսման կայան
2. հետևման վերգետնյա կայան - ռադիոալիքներով, պօպտիկական կամ այլ միջոցներով նշանակետեր որոնող և դրանց դիրքը (կոորդինատները) որոշող կայան, որը գտնվում է գետնի մակերևույթից վեր
3. հրանոթային ուղղորդման կայան
4. հրթիռների ուղորդման կայան
5. որսման կայան
6. ռադիոտեխնիկական հետազոտության և ակտիվ ռադիոէլեկտրոնային ճնշման ավտոմատ կայան
7. ռադիոուղղորոշիչ կայան
8. ռադիոուղղորոշիչ կայանների ցանց
9. ռադիոտեղորոշումային կանոնների ցանցի ստեղծում - ՌՏԿ-ների միավորում միասնական ցանցում՝ ավելի մանրամասն ու լիարժեք տեղեկություններ ստանալու համար
10. ռադիոտեղորոշումային կայանով ուղղորդվող - ՍՌՏ կամ զինամթերք, որի ուղղորդումը կատարվում է ՌՏԿ-ի միջոցով
11. վագոնների տեսակավորման կայան
12. վառելաքսանյութերի կայան
13. վերջին կայան - տե՛ս վայր՝ նախանշանակման վայր
14. վրագետնյա ունկնդրիչ կայան - գետնի վրա տեղակայված կայան, կապի գծերով կամ անմիջականորեն ձայնով հաղորդվող տեղեկույթը գաղտնալսելու համար
15. պրոպսոֆերային կապի կայան
16. ուղերծային կայան
17. օժանդակ ռադիոտեղորոշումային կայան - ռադար, որն օգտագործվում է ի լրումն հիմնական ռադարի՝ ոչ լրիվ տեսադաշտի գոտիներում

Բաղադրյալ բառեր
ավտոկայան մետրոպոլիտենի կայան վերգետնյա կայան ստորգետնյա կայան փակուղային կայան հանգուցային կայան

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ station, stand գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ остановка (ru) ‎(ostanovka), стоянка (ru) ‎(stojanka), убежище (ru) ‎(ubežišče), станция (ru) ‎(stancija), стойбище (ru) ‎(stojbišče) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
• Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։