Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաճոյք

վանկեր՝ հա•ճույք

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հոգեկան, իմացական և այլ գործընթացների ընթացքում առաջ եկող դրական հուզական վիճակ, բավականություն, որը պայմանավորված է մարդու պահանջմունքների բավարարման հաջող ընթացքով
վայելք, մարմնական պահանջների բավարարություն
այն, ինչ որ բավականություն է պատճառում
(գործիական հոլովը՝ հաճույքով) սիրով, բավականություն զգալով

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ gratification, pleasure, delight, treat, luxury, enjoyment գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ удовольствие (ru) ‎(udovolʹstvije), удовлетворение (ru) ‎(udovletvorenije), наслаждение (ru) ‎(naslaždenije), приятность (ru) ‎(prijatnostʹ), услада (ru) ‎(uslada) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։