համբավ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑmˈbɑv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ համբաւ
վանկեր՝ համ•բավ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ *ham-bav. bav-ի համար հմմտ. խոտանասակերեն pra-vā- «զրույց» (< հնդեվրոպական *bha «խոսել», հայերեն բա-մ։
Գոյական
- հռչակ, բարի անուն
- լուր, տեղեկատվություն (հնց․)
- ճանաչում, գնահատում, համարում (փխբ․)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- համբավ ունենալ մեկի՝ մի բանի - համարվել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։