Դասական ուղղագրութեամբ՝ համոյթ
վանկեր ՝ հա•մույթ
(արևմտհ․) խումբ, խմբակ ◆ Երգի-պարի համույթ (առավելապես հոգնակի) (լեզվբ․) բոլոր լեզուներին հատուկ՝ բոլոր (կամ գրեթե բոլոր) լեզուների մեջ գոյություն ունեցող երևույթներ՝ իրակություններ (երժշտ․) երաժշտախումբ, նվագախումբ
Ի արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ
Հոգնակի թիվ
Ուղղ.
համույթ(ը)
համույթներ(ը)
Սեռ.
համույթի
համույթների
Տր.
համույթի(ն)
համույթների(ն)
Հայց.
համույթ(ը)
համույթներ(ը)
Բաց.
համույթից
համույթներից
Գործ.
համույթով
համույթներով
Ներգ.
համույթում
համույթներում
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։ 
