Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հանճարեղ

վանկեր՝ հան•ճա•րեղ

Ստուգաբանություն

հանճարով օժտված, հանճար ունեցող ◆ Հանճարեղ գրող։
հանճարով ստեղծագործված ◆ Հանճարեղ ստեղծագործություն։
հանճար՝ իմաստություն պարունակող, իմաստալից ◆ Հանճարեղ միտք։
(խսկց․) շատ լավ, բացառիկ, արտակարգ ◆ Այս ի՞նչ հանճարեղ դեղձեր են։ (Խ. Հրաչյան)

հանճար, մեծահանճար, մեծաքանքար, մեծատաղանդ, հանճարավոր, հանճարամիտ, հանճարիմաց, հանճարագետ, հանճարափայլ, հանճարալի, հանճարալիր, հանճարալից, հանճարաշատ, հանճարացայտ, բազմահանճար, ծովահանճար, լիահանճար
տե՛ս իմաստալից

Բաղադրյալ բառեր
հանճարեղաբարլ հանճարեղալից հանճարեղանալ հանճարեղափայլ հանճարեղորեն հանճարեղություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ of genius, brilliant գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ гениальный (ru) ‎(genialʹnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։