ուղի

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [uˈʁi]

գնացքի ուղի

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ուղի

վանկեր՝ ուղի 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *ulīio-` *au-lo- հիմքից. հմմտ. հունարեն άυλός «սրինգ, խողովակ», ռուսերեն улица «փողոց»։

Գոյական

1. գետնի վրա երթևեկելու համար պատրաստված՝ բացված ճանապարհ
2. տարածություն՝ որով որևէ գարքի հաղորդակցություն է կատարում
3. անցում, անցք
4. (փխբ․) մուտք որևէ բանի մեջ թափանցելու հնարավորություն, հնարք
5. (փխբ․) ուղևորություն, ճանապարհորդություն հեռավոր ուղի են ելել, բռնել
6. (փխբ․) ուղղություն, ուղղագիծ, երթուղի
7. (փխբ․) որևէ բանի գործածման՝ զարգացման ևն ողղություն
8. (փխբ․) միջոց, հնար, հնարավորություն
9. (փխբ․) գործունեություն, ընթացք, կյանք
10. (պաշտանվ․) ուղեծիր, ընթածիր

Հոմանիշներ

1. ճանապարհ, ճամփա, երթուղի, աղուր
2. տե՛ս անցում, մուտք
3. տե՛ս ուղղություն
4. հնարավորություն, հնարք
5. միջոց
6. գործունեություն
7. ընթացք

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ route գերմաներեն՝ դանիերեն՝ rute թուրքերեն՝ yol, rota իսպաներեն՝ vojo իտալերեն՝ percorso հոլանդերեն՝ मार्ग հունարեն՝ δρόμος շվեդերեն՝ pot պորտուգալերեն՝ ਪ੍ਰਦਾਨ ռուսերեն՝ путь (ru) ‎(putʹ) վրացերեն՝ ruta ֆրանսերեն՝ itinéraire

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։