Jump to content

փաթաթել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ փա•թա•թել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. որևէ բանի վրա մի քանի տակ պատ բերել՝ պտտեցնելով կապել՝ պատել
  2. որևէ բանով պատել, որևէ բանի մեջ ծածկելով պահել, շորի՝ թղթի ևն մեջ դնելով չորս կողմից շորը կամ թուղթը վրան բերել
  3. փաթեթ սարքել, փաթեթավորել
  4. փաթ տալով կապել, վիրակապով պատել (ու կապել)
  5. ոլորել, գալար սարքել
  6. իր վրա կամ մի այլ առարկայի (կոճի, թղթե փոքրիկ գնդիկի ևն) վրա փաթ տալով կծիկ անել, փաթույթ սարքել (թելի՝ լարի՝ մետաղալարի և նման բաների մասին)
  7. (փխբ․) ձեռքերով գրկել մեկին, ձեռքերի՝ թևերի մեջ առնել ◆ Երեխան իր թույլ թևերրը փաթաթեց անծանոթի վզովը։
  8. (փխբ․) շրջապատել, պաշարել, չորս բոլորը բռնել ◆ Լենկթեմուրը եկավ… կիտեց մեր ազգը հայոց, փաթաթեց, պատեց, ինչպես վիշապ օձ։ Հովհաննես Թումանյան
  9. (փխբ․) պատել, պարուրել, ծածկել (◆ Ծուխը)… ճերմակ ամպի նման… փաթաթեց շուրջն ու ամեն բան։ Հովհաննես Թումանյան
  10. (փխբ․) համակել, տոգորել, բռնել, լցնել ◆ Ու սև մտքերն են փաթաթել սիրտը, տանջում են, տանջում։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]


Աղբյուրներ

[խմբագրել]