աբեղաթող

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•բե•ղա•թող 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Կազմություն[խմբագրել]

աբեղա+թող [աբեղա(<աբեղայ)]

Գոյական

  1. վանական խիստ կյանքի կանոններից աբեղաներին ժամանակավորապես ազատելը
  2. Արարատյան, Ղարաբաղ, Սեբաստիա, Եվդոկիա, Կեսարիա, Ուրմիա, Մուշ՝ Բարեկենդանի շաբաթը, որի ընթացքում աբեղաներին թույլատրվում էր մասնակցելու աշխարհիկ զվարճություններին ◆ Աբեղաթողի օրեր են, խելքներս կորել է։ (Պերճ Պռոշյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]