ձայնանցք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [d͡zɑjˈnɑnt͡sʰkʰ]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (երաժշտ․) մի շարք նվագարանների հնչարկղների վրա բացված մեկ կամ ավելի հատուկ ձայնադարձային անցքերը, որոնք լավացնում և ուժգնացնում են հնչողությունը
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։