շալաքուլա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շա•լա•քու•լա 

  1. Ղարաբաղ՝ ունեցած չունեցած ◆ Էտ մարթը էլհա էր ա կենում շալաքուլանան հըվաքում, հղե ինում բիդի օրան տները։ Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։